Ona, dalje ,navodi ruku umjetnika, koja kistom nanosi boju na plohu akvarel-papira.Tada čarolija unosi dušu i daje život damaru .
Rađa se slika koja ostaje da ovjekovječi lik koji progovora riječima čovjeka koji ju okomupija.
Ako, pak,književnik slika slikara ,umjetnički postupak je ,da tako kazem,”identična suprotnost”. Misao rađa inspiraciju koja navodi ruku književnika da perom na papirnoj plohi naslika napis.
Tako se rađa tekst,koji se čarolijom očinjeg vida čitaoca, u umu čovjeka, konvertrira u slike koje ostaju da žive u duši insana.
Suhoparno rečeno: riječ je o sinergiji. O srastanju ideja dvaju umjetnika koje ostaju da lebde univerzumom, eonima.
