Šta se zaista dogodilo 1. oktobra na Filozofskom fakultetu i šta se to dešava sada?

Da se ne zavaravamo, gospodin Suljkanović, i svi ostali poput njega- a ima ih i previše, su krajnje nebitne osobe. Vaš strah prema njima čini ih velikim, a razloga za strah nemate. Nas ne mogu uplašiti, zato se ovako otvoreno obračunavamo s njim. Obećavamo da ćemo se i ubuduće nositi na isti način sa mitom i korupcijom, sve dok ne budemo imali slobodan univerzitet, gdje se znanje neće moći kupiti novcem, gdje studentice neće morati pružati seksualne usluge za prolazne ocjene! Mi kažemo da je bilo dosta siledžija, psihičkog i verbalnog naslilja. Ako je univerzitet autonoma ustanova, kao što to tvrde statut i pravilnik, onda neka to zaista i postane. Zahtjevamo od vlasti da se prestanu zajebavati s nama, da se uzmu u koštac sa problemima svakodnevnice i da zaštite svoje građane. Prestanite vrijeđat našu inteligenciju polupečenim istinama, mi nismo majmuni koji su pospadali s grana, mi nismo kupovali znanje i zato vidimo stvari onakvima kakve jesu! Mi šutnjom više nećemo štititi vaše interese, nego se boriti na sav glas protiv represije!

Studenti Slobodnog Univerziteta, Tuzla1

———

Zijad Suljkanović (44), otac Nejre Suljkanović (studentica Engleskog jezika i književnosti, Univerzitet u Tuzli) je beskrupulozno izvršio krivična djela pokušaj podmićivanja i otvorene prijetnje životu vatrenim oružjem nad prof. dr. Damir Arenijevićem, 1. Oktobra 2010 godine, tri dana pred izbore u Bosni i Hercegovini. Ovaj po život opasan čin nasilja i neuspješnog podmićivanja eminentnog i poštovanog profesora doktora engleske književnosti Damir Arsenijevića se odigrao u ustanovama Filozofskog fakulteta Univerziteta u Tuzli. Ovaj sraman i uvredljiv krivični čin nasilja i neuspjelog podmićivanja se pokušava zataškati pod tepih preko marioneta etnokratskih elita, medija u kombinaciji sa zvaničnim institucijama koje rekontekstuališu događaj u svoju korist.

Naime, Zijad Suljkanovic je izabran 2008 za općinskog vijećnika Kalesije, (funkcija koju ‘obavlja’ i danas), a ujedno je i član Stranke za BiH, jedne od vodećih stranaka koje su akumulirale svoje profite kroz etnokratske prakse zasnovane na politikama nejednakosti, opresije, diskriminacije i zastrašivanja, i koje su uspješno promovirane i praktikovane i dan danas. Izvještaji od strane MUP TK zvaničnika su objavljeni u medijima da je pištolj bio od plastike a kriminalni prekršioc Zijad Suljkanović će, kao rezultat, da bude pušten uz kaznu od 50 KM, pretvarajući krivično djelo u manji prekršaj. Ovo se dešava zahvaljujući Suljkanovićevim prijateljima na visokim pozicijama, i kao što je već demonstrirano, zahvaljujuci sada već rutinskim praksama klijentelizma, nepotizma i korupcije koje su naširoko prihvaćene i praktikovane (ne samo) među njegovim poznanicima, tj. među zvaničnim dužnosnicima. Univerzitetski zvaničnici su odreagovali tako što navode da je ‘’taj događaj samo eskalacija pritisaka u dramatičnoj formi kojima je Univerzitet izložen već godinama’’ i da ‘’taj incident ima veze sa pritiscima koji dolaze sa različitih strana i imaju za cilj ostvarivanje različitih kratkoročnih interesa, kao što su upis većeg broja studenata od konkursom predviđenog, davanje dodatnih ispitnih rokova, ublažavanje uslova za prelazak iz godine u godinu, polaganje ispita bez ispunjenja elementarnih kriterija i slično’’2, kao što su oni zvanično objavili 2.10.2010. godine u saopštenju za javnost. Jedino ako davanjem dodatnih ispitnih rokova misle na posljednje apsolventske rokove koje su nam ukinuli protivno članu 19, stav 1 gdje imamo pravo do 31. marta naredne godine, na obavljanje preostalih završnih ispita, u svakom kalendarskom mjesecu (Statut 2009 godine, posljednji Statut Univerziteta), brojeve studenata koji se čudom povećavaju nakon objave konačnih listi upisanih studenata i polaganje ispita finansijskim/seksualnim potkupljivanjem iniciranog ili od pojedinih profesora/ica ili pojedinih političkih funkcionera gdje se elementarni kriteriji itekako ispunjavaju, a za sve ostalo tu su legalni načini plaćanja školarina preko 1000 KM, u tom slučaju, da; ovaj incident je krunisanje svih prethodnih stanja u kojima se naš Univerzitet zatekao njihovim neadekvatnim sankcionim mjerama i blokiranjem dijaloga, dijaloga kojeg forsiramo mi, studenti, prinuđeni na proteste i blokade Univerziteta, jer ne branimo tuđe kako elementarne kriterije, tako i profitablne kratkoročne interese.

Ovakva reakcija Univerziteta gdje su i ne spomenuvši ime jednog od svojih najeminentnijih profesora kojeg su do sada imali, kao ni ime opštinara siledžije i člana Stranke za BiH koji je prijeteći vatrenim oružjem i novcem ”Ili ovo-Ili ono!” , samo reafirmira prekarioznu poziciju kako studenata/ica tako i visoko etičkih, nepotkupljivih i značajnih predavača/ica, kakav je i sam prof. dr. Damir Arsenijević, koji se bore u visoko politizovanim i eksploatacijskim uvjetima nametnutim od strane panela članova stranki, samo proglašenih znalaca, kao i članova univerzitetskog menadžmenta.

Pri svemu tome, ovaj svirep i uvredljiv događaj treba da služi kao baza inicijaciji preispitivanja standarda Univerziteta, gdje fizička zastrašivanja, prijetnje oružjem i pokusaji podmićivanja se smatraju uspješnim načinima operiranja, dominacije i eksploatacije onih koji se ne povinuju zahtjevima etnopolitičkih elita. Koji javni prostori bi se onda trebali smatrati sigurnima i kakve su alternative pružene studentima kada njihova fizička sigurnost je otvoreno ugrožena i prekršena, fizička mobilnost im je već ograničena, a njihov akademski doprinos treba da se financijski uslovljava ili kroz školarine ili kroz mito? Koje alternative su date u kontekstima ovakvih krivičnih djela i slično, gdje se upravo kognitarijat smatra prigodnom klasom koja se iskorištava zarad ličnih beneficija individualnih predstavnika etnokratskih lidera koji osnažuju takve opresivne i zastrašujuće prakse? Kakvi su onda prostori obezbjeđeni za student/ice i osoblje Univerziteta, buduće akademske građane/ke I prestižne predavače/ice, kada nadležne institucije reafirmišu manipulativne prakse koje su primarno simptomske u ovom slučaju, no sekundarno ignorisane u istom?

Podsjetimo se, bez studenata/ica ne bi bilo Univerziteta, studenti/ice SU Univerzitet, stoga oni/e imaju pravo na SLOBODAN UNIVERZITET I BESPLATNO ŠKOLOVANJE, Univerzitet koji ne treba da bude vladan, regulisan i pod nadležnosti onih koji vjeruju u suprotno, niti Univerzitet treba da toleriše ostale već establirane module i prakse diskriminacije i nejednakosti, no treba da se bori protiv istih. Takav Slobodan Univerzitet je 2.10.2010. godine stao rame uz rame sa prof. dr. Damirom Arsenijevićem, koji se pravednički suprostavlja bilo kakvoj formi nejednakosti i diskriminacije, više no uspješno komunicira znanje, i koji se bori za svakog studenta/icu bez obzira na njegove/njene identitetske markere i određenice. Protestna nota, čin osuđivanja ovog nadasve krivičnog i gnusnog događaja i djela, koja je upućena od strane studenata/ica Slobodnog Univerziteta Tuzla, bi trebala da služi kao proklamacija da OBRAZOVANJE NIJE NA PRODAJU! Ta protestna nota pokazuje kako su student/ice hrabro i smjelo istupili/e stegnutih pesnica, markirajući tim činom prostor Univerziteta kao autonoman, Slobodan i jednak za sve, vjerodostojni svojoj viziji, viziji koju svi treba da dijelimo!

Sa solidarnošću,

Studenti i studentice Slobodnog Univerziteta, Tuzla